Korygowanie wad zgryzu za pomocą aparatów nazębnych

Korygowanie wad zgryzu to nie tylko kwestia estetyki, ale i zdrowia. Noszenie aparatu kojarzy nam się zwykle z wiekiem dojrzewania, tymczasem na korektę niewłaściwego ułożenia zębów mogą zdecydować się także osoby dorosłe, które z jakichś powodów nie podjęły odpowiednich kroków w tym kierunku, będąc nastolatkami. Współczesna ortodoncja oraz medycyna estetyczna pozwala na skuteczne działania.

Czym są wady zgryzu?

Wadami zgryzu nazywamy różnego rodzaju zaburzenia w budowie narządów jamy ustnej, a więc nie tylko samych zębów, ale i łuków zębowych. Dotyczą także wzajemnych relacji między nimi. Jeśli na przykład wada związana jest ze zmienioną pozycją żuchwy, jest to widoczne w rysach twarzy pacjenta - zarówno cofnięta, jak i nadmiernie wysunięta żuchwa wygląda charakterystycznie. Widoczne są również asymetrie w układzie szczęk. Wady zgryzu to nie tylko kwestia estetyki. Mogą one zaburzać codzienne czynności jamy ustnej, takie jak żucie, połykanie, mowa czy oddychanie. Wady te mogą mieć wpływ na ogólny stan zdrowia uzębienia i stawów skroniowo-żuchwowych. Wady zgryzu mogą być następstwem zarówno kształtowania się narządów w okresie życia płodowego, jak i wzrostu po urodzeniu. Dzielimy je zatem na wady rozwojowe oraz nabyte. Te pierwsze mogą być wadami dziedzicznymi lub mogą być spowodowane przez czynniki zewnętrzne, które wpływają na płód przez organizm matki. Wady nabyte natomiast spowodowane są całkowicie przez czynniki zewnętrzne, na przykład przez podawanie niemowlętom smoczków czy nieprawidłowe ułożenie do snu.

Leczenie wad zgryzu

Badania zgryzu powinno się przeprowadzać na trzech etapach życia dziecka - dowiadujemy się w gabinecie Codzienna Stomatologia Łukasz Babczyński  ze Śląska. Między 3-6 rokiem życia, gdy dziecko ma już wszystkie zęby mleczne, następnie między 7-9 rokiem życia, gdy rozpoczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe oraz między 10-12 rokiem życia, gdy odbywa się drugi etap wymiany zębów. Wtedy można ocenić, czy konieczna jest pomoc lekarza ortodonty. Zaniechanie diagnozy i zwlekanie do momentu, gdy dziecko ma już wszystkie zęby stałe, jest błędem. Aparaty korekcyjne to nie tylko tak zwane "metalowe zęby", ale także aparaty zakładane tylko na noc, które korygują wzajemne ułożenie szczęk. Są to aparaty ruchome, które pacjent nosi od kilku do kilkunastu godzin na dobę. Aparaty zawsze projektowane i dopasowywane są do pacjenta, tak by były skuteczne i wygodne. W przypadku aparatów ruchomych efektywność leczenia zależy głównie od sumienności pacjenta. Aparaty stałe natomiast, jak sama nazwa wskazuje, mocowane są do zębów na cały okres leczenia za pomocą specjalnego kleju. Składają się z zamków, które mogą być metalowe lub kosmetyczne białe, kryształowe, wypełniacza zwanego ligaturą oraz łuków, które wymieniane są kilka razy w trakcie całego procesu leczenia.